(for English, please, scroll down)

pe;ekanos dipli

Στις 31 Οκτωβρίου το απόγευμα έλαβα ένα τηλεφώνημα από Γερμανία (!) για έναν πελεκάνο που βρέθηκε ανήμπορος να πετάξει στον κεντρικό δρόμο πάνω από την Αλυκή Καλλονής. Ήταν από το Γιώργο Σακαλή και ο πελεκάνος εντοπίστηκε από τη μητέρα του, Θεοδώρα, και μεταφέρθηκε στο γήπεδο τέννις του ξενοδοχείου τoυς στη Σκάλα Καλλονής. Νύχτωσε μέχρι να πάω να τον βρω. Το σχέδιο ήταν να τον παραλάβουν από εκεί το επόμενο πρωί για Μυτιλήνη και μετά να αποσταλεί σε κέντρο στην Αθήνα. Έκανε όμως κρύο και είχε τρομερό αέρα, ήταν και ανύμπορος ακόμη και να αντιδράσει και να με τσιμπήσει (που έβλεπα ήθελε πολύ!) και αποφάσισα να μην το αφήσω εκεί -χώρεσε ίσα-ίσα στο πόρτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου μου…

Το επόμενο πρωί μεταφέρθηκε Μυτιλήνη και δέχτηκε τη φροντίδα της Μυρσίνης Τουρβαλή (κτηνιάτρου) υπό τις οδηγίες της Μαρίας Γανωτή (από το κέντρο περίθαλψης Άνιμα, στην Αθήνα). Ήταν φορτωμένο παράσιτα! Κάτι τεράστιες ψείρες και κάτι άλλα στο εσωτερικό της σακούλας του ράμφους του, να του ρουφούν το αίμα. Είχε σπασμένα μερικά πρωτεύοντα φτερά, μια πληγή στο λαιμό και μια κάτω από τη φτερούγα και ραγισμένο άνω ράμφος. Πιθανότατα χτύπησε κάπου πετώντας. Μετά 10 ημέρες φροντίδας (αποπαρασίτωση, γύψο στο ράμφος και καλό τάισμα) στάλθηκε τελικά στην Άνιμα στην Αθήνα σε καλή κατάσταση. Αν όλα πάνε καλά θα απελευθερωθεί μετά το τέλος της κυνηγετικής περιόδου (Φεβρουάριο).

Ήταν ο ίδιος Ροδοπελεκάνος (Pelecanus onocrotalus) που πρωτοκαταγράφηκε/φωτογραφήθηκε στα λιβάδια κάτω από την Αλυκή στις 25 Οκτωβρίου και ξαναφωτογραφήθηκε και αναφέρθηκε να πετά στις 29 Οκτ- 2 μέρες δηλαδή πριν να βρεθεί ανήμπορος (ομάδα στο Facebook: Lesvos Bird News). Συγκρίνοντας τις φωτογραφίες, είχε τα ίδια 2-3 λευκά (του ενηλίκου) φτεράκια στη φτερούγα και πλάτη του. Και όλη αυτή η ιστορία σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο απαιτητική είναι η μετανάστευση για τα πουλιά…


On the 31st of October I got a phone call from Germany (!) about a pelican found unable to fly, by the mainroad above the Kalloni Pans. It was from Giorgos Sakalis and the pelican was saved by his mother Theodora and kept in the tennis court of their Hotel in Skala Kallonis. It was getting dark by the time I got there. I tried to feed it and the plan was for it to be collected from there the following day and then sent to Athens. It was cold enough, extremely windy and the bird had little strength to even bite me (and it so much wanted to…) so I decided to take it somewhere more safe (it did fit well into the trunck of my car…).

The following morning it was transferred to Mitilini and kept there by Myrsini Tourvali (vet) with directions from Maria Ganoti (from Anima, a wildlife hospital in Athens). It was heavily infested with lice and other parasites were sucking blood from the inside of its bill-sack. It had a few primary feathers broken, a wound on its throat and underwing and a crack on its upper mandible. Probably it flew into something…

After 10 days of care (deparasitised, a special cast on bill and well fed) it was then sent to Athens in a good condition. If everything goes well it should be released after the end of the hunting season (February).

It was the same White Pelican (Pelecanus onocrotalus) first recorded/photographed, in the fields below the Kalloni Salt Pans, on 25 October and was last reported/seen flying on 29 Oct- 2 days before found unable to fly (Facebook group: Lesvos Bird News). Comparing the photographs, it had the same 2-3 white (adult) feathers replaced on its one wing and back. And this story makes me think of how demanding migration is for every single bird out there…

Advertisement